Dziś, 15 października, na całym świecie, obchodzony jest dzień dziecka utraconego.
Idea tego dnia wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych, gdzie nosi on nazwę Dnia Pamięci Dzieci Nienarodzonych i Zmarłych.
Obchody tego szczególnego dnia zostały wybrane akurat w tym terminie, ze względu na to, że tyle teoretycznie trwałaby ciąża licząc od 1 stycznia.
Skupia się przede wszystkim na podnoszeniu świadomości i edukacji na temat poronienia i wsparcia jakie można okazać rodzicom, którzy utracili dziecko. Przypominamy o tym, ponieważ w ten dzień szczególnie głośno wybrzmiewa głos rodziców, którzy stracili swoje dzieci. Chcemy tym samym okazać wsparcie i pamięć.
Jest to szczególny dzień dla wszystkich rodziców – wspomnienia, te radosne i te smutne, o dzieciach tych nienarodzonych i tych zmarłych odżywają na nowo – pojawiają się łzy smutku ale i radosne wspomnienia wspólnie spędzonych chwil. Jest to dzień, w którym rodziny mogą ponownie pożegnać swoje pociechy i pokazać, że pamiętają o swoich dzieciach oraz że chcą aby świat również o nich pamiętał. Mogą pokazać swoją nieskończoną miłość i czerpać wsparcie od całego świata z szacunkiem i zrozumieniem.
Ten dzień daje okazję rodzicom do opowiedzenia o swojej stracie, podzielenia się swoimi emocjami, swoim żalem, żałobą czy wdzięcznością. Każdy z nich przeżywa utratę i żałobę na swój własny sposób. Każdego wspomnienia i emocje są inne – wszystkie równie ważne i potrzebne.
To dzień, w którym o swoim smutku i tęsknocie mogą mówić nie tylko rodzice, ale i wszystkie bliskie osoby – babcie, dziadkowie, rodzeństwo.
Na całym świecie odbywają się msze święte i różne spotkania oraz uroczystości, mające na celu nie tylko wspominać dzieci utracone, ale także dać wsparcie i zjednoczyć wszystkich, pokazać pamięć o dzieciach i pragnienie zrozumienia oraz szacunku do miłości jaką cały czas są obdarzane przez swoich bliskich – wiemy bowiem, że ból z czasem słabnie, ale miłość nigdy nie umiera.
Pragniemy życzyć Wszystkim rodzicom, którzy utracili swoje największe skarby – ukochane dzieci, wile sił i wiary, że spotkał je lepszy los, gdzie nie ma cierpienia, chorób i smutku. Nie ma słów, którymi można by dodać otuchy, ale czasem wystarczy być. Pamiętajcie więc, ze jesteśmy z Wami – myślami, modlitwą i sobą.
Akt zawierzenia zmarłego dziecka Bożemu Miłosierdziu
(do prywatnego odmawiania)
Jezu Miłosierny, Ty poleciłeś swoim Apostołom: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże (Mk 10,15). Ty z miłością kładłeś na dzieci ręce i błogosławiłeś je. Zachęceni Twoim przykładem składamy dziś w Twym Najmiłosierniejszym Sercu nasze dziecko, którego śmierć opłakujemy. Odpowiadamy w ten sposób na Twoje wezwanie, które przekazałeś świętej siostrze Faustynie: Dziś sprowadź Mi dusze ciche i pokorne, i dusze małych dzieci, i zanurz je w miłosierdziu moim. Dusze te są najwięcej podobne do serca mojego, one krzepiły Mnie w gorzkiej konania męce; widziałem je jako ziemskich aniołów, które będą czuwać u moich ołtarzy, na nie zlewam całymi strumieniami łaski. Łaskę moją jest przyjąć zdolna tylko dusza pokorna, dusze pokorne obdarzam swoim zaufaniem(Dzienniczek, nr 1220). Ośmieleni, Jezu, Twoją dobrocią pokornie prosimy: przyjmij nasze dziecko do wspólnoty zbawionych i pozwól mu oglądać swoje Oblicze. Ty, który płakałeś nad śmiercią przyjaciela Łazarza, spójrz z miłością również na nas, rodziców/dziadków tego dziecka, oraz wszystkich dotkniętych jego stratą. Napełnij nas nadzieją na spotkanie z naszym dzieckiem w wieczności w domu kochającego Ojca. Jezu Miłosierny, z ufnością prosimy: ulecz nasze zranienia, ratuj od rozpaczy, uwolnij od bólu i cierpienia, usuń lęki z naszego serca i obdarz nas Twoim pokojem.
Maryjo, Matko Pocieszenia, otul swoim macierzyńskim płaszczem nasze dziecko i przedstaw je Miłosiernemu Bogu. Ty, która bezgranicznie zaufałaś, naucz także nas ufności w tych trudnych chwilach pożegnania i rozłąki z ukochanym dzieckiem.
Amen.