Już po raz piąty radomskie Hospicjum Królowej Apostołów, we współpracy z Wyższą Szkołą Biznesu im. ks. Bp. Jana Chrapka, zorganizowało w dniach 5-7 października 2012 roku Ogólnopolską Konferencję Wolontariatu hospicyjnego. Tegorocznym tematem przewodnim było hasło: hospicjum w środowisku rodzinnym. Nasze hospicjum było reprezentowane zarówno przez pracowników jak i wolontariuszy. I tym razem prezentowane referaty oraz głębokie treści religijne stały się cennym wkładem w naszą codzienną pracę.
Coroczne spotkania, organizowane w dużej mierzę dzięki sile i zaangażowaniu księdza Marka Kujawskiego, są okazją do spotkań osób, na co dzień opiekujących się i wspierających nieuleczalnie chorych. Umożliwiają wymianę doświadczeń, dyskusję na ważkie tematy związane z opieka paliatywną. Ułatwiają nawiązywanie nowych znajomości oraz wypracowywanie wysokich standardów działania. Trzydniowe spotkania są także miejscem duchowej formacji uczestników. Liturgia pełni istotną rolę i jest integralna częścią spotkań. Swoją obecnością konferencję wsparł w tym roku Jego Ekscelencja, ksiądz Biskup Henryk Tomasik, celebrując uroczystą Mszę Świętą.
Tegoroczna konferencja gościła uczestników z wielu odległych zakątków Polski, jak również przedstawicieli zagranicznych ośrodków niosących pomoc osobom umierającym. Profesorowie, księża, psycholodzy, wolontariusze i wielu ludzi dobrej woli wspólnie modliło się i dyskutowano.
Przejmujące wystąpienia dotyczyły kwestii aborcji i eutanazji, coraz szerzej popieranych z masmediach. Wielu osobom spłynęła łza w czasie poruszającego przemówienia dr Janiny Andrejczuk z Lwowa, gdy opowiadała o dramatycznej sytuacji umierających dzieci na Ukrainie. Dzięki wykorzystaniu nowoczesnych środków przekazy uczestnicy obejrzeli wywiad z prof. Joanną Muszkowską- Penson, wieloletnią współpracowniczką ks. Eugeniusza Dutkiewicza, który swoje życie związał ze służbą umierającym i był współtwórcą „polskiego modelu hospicjum domowego”.
Bogactwo tematów łączyło się z ich głęboką treścią, otwierając słuchaczy na pełniejsze zrozumienie roli cierpienia w życiu człowieka oraz sposobu współpracy z osobami terminalnie chorymi. Nie sposób tu choćby nadmienić o wszystkich zagadnienia, o których była mowa. Na pewno pozostawiły wyraźny ślad w umysłach i sercach i będą rzutować na kolejne lata pracy dla chory i bycia z nimi i ich rodzinami.
Uzupełnieniem tej krótkiej relacji z naszego pobytu w Radomiu jest galeria zdjęć, do obejrzenia której serdecznie zapraszam.